Moe maar tevreden
zit ik achter mijn bureau in Nederland. De boodschappen zijn gedaan. Alles is in huis voor het kerstdiner van
morgen met mijn hele familie. Iedereen zal
er zijn. Dat betekent dat we met 35 familieleden
het kerstdiner zullen vieren. Familie is in deze context een breed begrip
want ook een kersvers nieuw vriendje wordt in dit geval meegerekend. Maar ja,
als je zo dapper bent om met Kerst aan te schuiven dan mogen we er toch op
rekenen dat we hem vaker zullen zien.
Het wordt de
eerste Kerst zonder mijn vader. En dat geeft bij alles wat we doen een dubbel
gevoel. Papa kon er enorm van genieten als iedereen zich verzamelde op de
Straatweg. Als je al de moed had om te opperen om het op een andere plek te
vieren omdat je dat simpelweg een goed idee vond of omdat het wellicht te
vermoeiend voor hem en Mama zou zijn dan
kon dat niet op zijn goedkeuring of begrip rekenen. Naar zijn idee moest Kerst
op de Straatweg gevierd worden of niet. En mijn vader had twee heel simpele
regels. Regel 1 was : Ik heb altijd gelijk.
Als dat onverhoopt niet zo was dan bood regel 2 uitkomst. Regel 2 was dat
in dit soort situaties regel 1 in
werking trad. Je begrijpt het al, niet echt een onderwerp om over te discussiëren.
 |
| Mooie lange gedekte tafels |
Kerst wordt ieder
jaar niet alleen op de Straatweg gevierd maar ook met de nodige tradities.
Bubbels om mee te toasten. Niet alleen
op Kerst maar ook op kerstkind Sjoerd. De huiskamer vol met lange mooi gedekte tafels. En altijd een goed glas
wijn. Persoonlijk uitgezocht door mijn vader.
Dat was even lastig dit jaar.
In de
voorbereiding heeft iedereen zijn aandeel. Annemieke de borrelhapjes,
Liesbeth de spoon, Robbart het toetje. En dat vind allemaal plaats onder de
bezielende leiding van Hella die beslist over het hoofdmenu en haar zegen geeft
over de andere gerechten. En ieder jaar
staat er tijdens de voorbereiding en op kerstochtend een ploeg van nichtjes en
neven klaar die Hella de nodige extra
handjes leveren.
 |
| Hella met Tessa, een van haar trouwe keukenhulpen |
Heb jij ook een
aandeel in het kerstfeest vroeg een van de verzorgende van mijn moeder? Ik
moest even nadenken? Wat is mijn aandeel eigenlijk dacht ik? Misschien wel het
best te omschrijven als de Personal Assistant van Hella. Dat betekent helpen
waar het nodig is en kan ieder jaar weer anders zijn. Dit jaar was dat het verzorgen van de kerstversiering,
mee naar de supermarkt, naar de groothandel en het ophalen van alle
bestellingen. In de loop van de jaren
zijn we daar steeds beter in geworden.
Niet dat het zo moeilijk is maar we zijn tegenwoordig zo slim om vroeg
te beginnen en een break in te lassen met een kopje koffie bij de boekhandel. Wat
overigens niet ongevaarlijk is want voor je het weet sta je niet alleen de
koffie af te rekenen maar ook nog 3 nieuwe boeken .
Daarmee komen we
ook op een mooie kersttraditie. Alle (aanhang)(achter)kleinkinderen kunnen
ieder jaar op een boek rekenen met kerst. Iets waar ik altijd een beetje jaloers
op ben, Ik wil ook een boek! Ook dit jaar wordt de traditie voortgezet onder
leiding van Martha. En ja, er is ook een boek voor de kersverse aanhang. Die kersverse aanhang
en andere nieuwelingen bij het kerstdiner wacht nog een andere mooie traditie.
Ze zijn bij deze gewaarschuwd.
 |
| Mooie herinnering |
Mocht dit verhaal
je iets te romantisch klinken? Dat is het ook. Want wij zijn echt niet liever
dan iedere andere familie in Nederland.
Maar met Kerst zijn we wel net een beetje liever dan normaal. Morgen
zullen we elkaar troosten en proosten met een goed glas wijn. Op mijn vader, op mijn dappere moeder die niet
wil huilen ondanks haar grote verdriet, op de familie en alle nieuwelingen.
Iedereen die dit
leest wens ik een warme liefdevolle Kerst maar nog belangrijker een warm en liefdevol
leven.
