Kerst 2013

 Moe maar tevreden zit ik achter mijn bureau in Nederland.  De boodschappen zijn gedaan.  Alles is in huis voor het kerstdiner van morgen met  mijn hele familie. Iedereen zal er zijn. Dat betekent dat we  met 35 familieleden  het kerstdiner zullen vieren.  Familie is in deze context een breed begrip want ook een kersvers nieuw vriendje wordt in dit geval meegerekend. Maar ja, als je zo dapper bent om met Kerst aan te schuiven dan mogen we er toch op rekenen dat we hem vaker zullen zien.

Het wordt de eerste Kerst zonder mijn vader. En dat geeft bij alles wat we doen een dubbel gevoel. Papa kon er enorm van genieten als iedereen zich verzamelde op de Straatweg. Als je al de moed had om te opperen om het op een andere plek te vieren omdat je dat simpelweg een goed idee vond of omdat het wellicht te vermoeiend voor hem en Mama zou zijn  dan kon dat niet op zijn goedkeuring of begrip rekenen. Naar zijn idee moest Kerst op de Straatweg gevierd worden of niet. En mijn vader had twee heel simpele regels. Regel 1 was : Ik heb altijd gelijk.  Als dat onverhoopt niet zo was dan bood regel 2 uitkomst. Regel 2 was dat in dit soort situaties  regel 1 in werking trad. Je begrijpt het al, niet echt een onderwerp om over te discussiëren.

Mooie lange gedekte tafels

Kerst wordt ieder jaar niet alleen op de Straatweg gevierd maar ook met de nodige tradities. Bubbels om mee te toasten.  Niet alleen op Kerst maar ook op kerstkind Sjoerd. De huiskamer vol met lange mooi gedekte tafels. En altijd een goed glas wijn. Persoonlijk uitgezocht door mijn vader.  Dat was even lastig dit jaar.

In de voorbereiding heeft iedereen zijn aandeel. Annemieke de borrelhapjes, Liesbeth de spoon, Robbart het toetje. En dat vind allemaal plaats onder de bezielende leiding van Hella die beslist over het hoofdmenu en haar zegen geeft over de andere gerechten.  En ieder jaar staat er tijdens de voorbereiding en op kerstochtend een ploeg van nichtjes en neven klaar  die Hella de nodige extra handjes leveren.

Hella met Tessa, een van haar trouwe keukenhulpen

Heb jij ook een aandeel in het kerstfeest vroeg een van de verzorgende van mijn moeder? Ik moest even nadenken? Wat is mijn aandeel eigenlijk dacht ik? Misschien wel het best te omschrijven als de Personal Assistant van Hella. Dat betekent helpen waar het nodig is en kan ieder jaar weer anders zijn. Dit jaar  was dat het verzorgen van de kerstversiering, mee naar de supermarkt, naar de groothandel en het ophalen van alle bestellingen.  In de loop van de jaren zijn we daar steeds beter in geworden.  Niet dat het zo moeilijk is maar we zijn tegenwoordig zo slim om vroeg te beginnen en een break in te lassen met een kopje koffie bij de boekhandel. Wat  overigens niet ongevaarlijk is  want voor je het weet sta je niet alleen de koffie af te rekenen maar ook nog 3 nieuwe boeken .

Daarmee komen we ook op een mooie kersttraditie. Alle (aanhang)(achter)kleinkinderen kunnen ieder jaar op een boek rekenen met kerst. Iets waar ik altijd een beetje jaloers op ben, Ik wil ook een boek! Ook dit jaar wordt de traditie voortgezet onder leiding van Martha. En ja, er is ook een boek voor  de kersverse aanhang. Die kersverse aanhang en andere nieuwelingen bij het kerstdiner wacht nog een andere mooie traditie. Ze zijn bij deze gewaarschuwd.

Mooie herinnering

Mocht dit verhaal je iets te romantisch klinken? Dat is het ook. Want wij zijn echt niet liever dan iedere andere familie in Nederland.  Maar met Kerst zijn we wel net een beetje liever dan normaal. Morgen zullen we elkaar troosten en proosten met een goed glas wijn.  Op mijn vader, op mijn dappere moeder die niet wil huilen ondanks haar grote verdriet, op de familie en alle nieuwelingen.

Iedereen die dit leest wens ik een warme liefdevolle Kerst maar nog belangrijker een warm en liefdevol  leven.