De kinderen naar school, manlief naar zijn werk en ik mag zelf bedenken wat ik ga doen. Zal ik gaan strijken? Nee, eerst maar even een stukje voor de weblog maken.
Twee dagen geleden, op Zondag, was de eerste schooldag voor de kinderen. Vorige week hadden we al een verkenningstocht gemaakt en na veel zoeken in een Arabische nieuwbouwwijk stonden we ineens voor de deur bij de “International School of London in Qatar”. Van buiten zag het eruit als ieder andere school in de omgeving. Van binnen deed het me heel erg denken aan de middelbare school van de jongens in Nederland, het Erasmus College in Zoetermeer.
Na wat rondgelopen te hebben kregen we een rondleiding van een aardig, slim, brits jongetje van een jaar of acht. Hij was duidelijk volkomen op zijn gemak op school. Zijn vader, de mentor van Reinier, nam het even later over. Hij was zo aardig om ons de snelste weg uit de nieuwbouwwijk te laten zien met de auto. Zo vader, zo zoon!
Zondag was het dus echt zover. 's Morgens om 6 uur in de auto en na wat omwegen kwamen we redelijk op tijd aan. Bij de voordeur werden we ontvangen door de headmaster himself. Na een kort welkom aan de nieuwe ouders was het wachten op de mentoren én daar gingen ze dan.
Toen Reinier naar de middelbare school ging heb ik het wegbrengen graag uitbesteed aan Robbart. Hij is daar veel nuchterder in. Bij Juriaan stond ik dan ook met de tranen in mijn ogen toen de bus wegreed en nu bij Karlijn (en de jongens nog een keer), was ik het meest zenuwachtig. En net als de vorige keren volkomen onterecht. Het enige waarop gemopperd werd bij terugkomst was het busje. Erg warm maar wel sneller op de terugweg dan papa.
De leraren zijn leuk hyper volgens Juriaan. Karlijn zit vol verhalen over haar mentor die zijn stropdas het liefst het raam uit wil gooien. Prins Claus zijn speech is nog niet echt doorgedrongen in het Midden-Oosten. Ook Robbart moet er op zijn werk trouwens aan geloven. Vriendschappen zijn in de maak en de lunchgewoontes worden hevig afgekeken. De eerste bestellingen om aanpassing in het boodschappenassortiment zijn ook al binnen.
De grootste hobbel op dit moment is het busje. Die komt wel erg vroeg hier namelijk om 10 voor 6. School gaat open om 7 uur. Maar met behulp van aardige Nederlandse docenten gloort ook hier hoop aan de horizon.
Ben benieuwd naar de aanpassingen in het boodschappenmandje. . .
BeantwoordenVerwijderen