Woestijn

Er wordt veel op Geneve gevlogen deze maand. Gisteren was het de beurt aan Karlijn. Mijn zus  Liesbeth, uit Zwitserland, nodigt ieder jaar 2 of 3 neefjes en/of nichtjes uit om te komen skiën. Zonder ouders natuurlijk want dat is veel leuker. Hoogtepunt voor Karlijn is overigens het bezoek aan Naomi.

Eigenlijk wel stoer als je 12 jaar bent om dan alleen met Qatar Airways vanuit Doha naar Zwitserland te vliegen. Vlak van tevoren waren er dan ook ineens twijfels. In de auto op weg naar het vliegveld mopperde ze dat ik haar niet wakker had moeten maken. Toen op het vliegveld zelf bleek dat ze haar computer was vergeten was het even helemaal niet leuk meer.  

Poseren voor  de camera kon ik vergeten.  Net voordat ze, onder begeleiding van een dame van QA, door de douane ging mocht het dan toch nog even. Daarna werd er niet meer omgekeken.

Ik ben er altijd groot voorstander van als mijn kinderen zelfstandig op pad gaan. Maar als ze het dan doen wil ik ze eigenlijk altijd weer bij de hand houden. Loslaten is niet makkelijk. Pas op het moment dat Karlijn ons belde, in de woestijn, kon ik het laten gaan. Kort reisverslag: “Er was wel veel turbulentie maar verder was alles prima.”

Wij waren inderdaad in de woestijn.  Met onze nieuwe (tweedehands) auto die we een week geleden  gekocht hebben. Onze eerste  tochtje gelijk met overnachting. Onder begeleiding van Roald (collega van Robbart) en Jelena. Net een jaar getrouwd en begin twintig. Nieuwsgierig? Ga dan naar: http://roaldenjelena.waarbenjij.nu/?page=profile&intTravelId=287924.

Ik vond het allemaal eigenlijk wel spannend. Achteraf gezien viel dat enorm mee.  Maar ja, ik ben nu eenmaal wel een klein beetje een angsthaas. Op de heenweg werd er keurig een route voor beginnelingen gereden. De terugweg, de volgende dag, was uitdagender. Eigenlijk gewoon leuk.
We hebben de nacht doorgebracht aan een strand met uitzicht op Saoedi Arabië (coördinaten google maps: 24.621614,51.379967). Omringd door lokale kampeerders, Arabische mannen, die ’s avonds dansen bij een kampvuurtje en overdag door de woestijn crossen met hun quad of hun auto. Geen ongevaarlijke sport.  Er staan ieder weekend ambulances klaar om gewonden af te voeren. Om een indruk te krijgen een filmpje van de aankomst op de campeerplaats.

Lekker gebarbecued, vuurtje gestookt en jezelf in slaap laten wiegen door de Arabische muziek van de buren en het klotsen van de golven. ’s Morgens kon je de zon echt zien opklimmen. Reinier zei het treffend: ”Goed dat we naar Qatar gekomen zijn. Anders hadden we dit nooit gedaan!”